Gorzowski Oddział Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem od dawna angażuje się w działania, których celem jest, m.in. likwidacja barier architektonicznych oraz umożliwienie funkcjonowania osobom z różnymi rodzajami niepełnosprawności.
(www.pixabay.com)
W bieżącym roku odbyło się już kilka spotkań z Architektem Miejskim, Dariuszem Górnym, w których uczestniczyli przedstawiciele Zarządu TWK oraz osoby niepełnosprawne.
W dniu 27 czerwca 2018 r. odbyło się kolejne spotkanie, na które – oprócz p. Dariusza Górnego – zaproszony został p. Rafał Krajczyński, Miejski Inżynier Ruchu.
W Urzędzie Miasta Gorzowa Wlkp. p. Rafał Krajczyński kieruje Pracownią Miejskiego Inżyniera Ruchu w Wydziale Gospodarki Komunalnej i Transportu Publicznego, pełni funkcję zarządzającego ruchem w Gorzowie Wlkp. i nadzorem nad bezpieczeństwem ruchu drogowego. Do zadań miejskiego inżyniera ruchu należą również: wytyczanie objazdów, likwidacja drogowych absurdów, proponowanie oznakowań, opiniowanie wniosków, np. o montaż sygnalizacji świetlnej.
Na ostatnim, środowym spotkaniu, prowadzonym przez Barbarę Kadziewicz – prezes TWK – omawiany był w szczególności temat:
„Strategia dostępności w przestrzeni publicznej dla osób niepełnosprawnych”
Zaproszeni przedstawiciele Urzędu Miasta poinformowali o działaniach, podejmowanych dotychczas w tym zakresie, odpowiadali także na pytania osób niepełnosprawnych, korzystających na co dzień z przestrzeni publicznej.
(fot. TWK)
Pytania uczestników dotyczyły, m.in.:
- z „obszarów wykluczeń”, którymi są bariery w dostępie do różnych miejsc oraz obiektów miejskich, poważnym problemem jest dostęp do: CRS „Słowianka”, Filharmonii, kompleksu obiektów przy ul. Chopina (jak Akademia, Sąd, Księgi Wieczyste, itp.). Architektonicznie nie ma większych uwag do tych obiektów – jeżeli uda się do nich dotrzeć! Jednak samo dotarcie do każdego z ww. obiektów, bez własnego środka transportu, wymaga pokonania przez osobę niepełnosprawną sporego odcinka drogi. Osoby niepełnosprawne muszą pokonywać te odcinki o własnych siłach – aż do wyczerpania sił!
- sytuowanie przystanków MZK w miejscach „krzyżowania się” różnych potoków komunikacyjnych w taki sposób, aby zminimalizować ich wzajemne odległości przy przesiadaniu się z jednego środka MZK do innego (np. „węzeł”, jaki do tej pory tworzyły przystanki tramwajowe i autobusowe przy Katedrze). Obecnie sytuacja jest mocno zaburzona remontami, ale w perspektywie powrotu kiedyś do „normalności” w tym rejonie proponuje się, aby rozważyć umiejscowienie przy tym skrzyżowaniu przyszłych przystanków tramwajowych tak, aby również z kierunku Piaski przystanek był przy samym skrzyżowaniu, a nie – jak do tej pory – przy „Słońcu”. Dla osoby z niepełnosprawnością ruchową był to bardzo długi odcinek do pokonania – tylko przy zwykłym przesiadaniu!
- na przystankach tymczasowych, ustawianych na okres trwania inwestycji oraz prac remontowych, proponuje się zamontowanie ławek z ew. zadaszeniem (dla osób niepełnosprawnych, słabszych od innych),
- w nawierzchni w centrum miasta, w tym m.in. na Placu Katedralnym, jest wiele nierówności, sprawiających duże problemy w poruszaniu się; szczególnie po opadach deszczu tworzą się w nich kałuże, które praktycznie uniemożliwiają bezpieczne przemieszczanie się nie tylko osobom z niepełnosprawnością ruchową,
- czas do przejścia dla pieszych na przejściach z sygnalizacją świetlną; często nie każda osoba, nawet bez niepełnosprawności, nie zdąży przejść na drugą stronę!
- kolejną barierą, barierą finansową, jest brak przejazdów ulgowych dla osób dotkniętych niepełnosprawnością ruchową.
Wiele pytań, uwag i propozycji uczestników spotkania, na które obecnie nie można było udzielić konkretnej odpowiedzi, zostało zapisanych jako zadania do realizacji albo chociaż do przemyślenia i uwzględnienia w najbliższych planach.